Mareesan - a slow burn suspense thriller backed by a brilliant Vadivelu and an effortless FaFa

Mareesan is a suspense thriller that has Vadivelu and Fahadh Faasil sharing screen space for the second time. Velayudham (Vadivelu), an Alzheimer’s patient is locked up in a house when Dhaya (Fahadh), a petty thief breaks in. He agrees to free Velayutham in return for a petty amount, only to find later that Velayutham has an enormous amount in his bank account. Dhaya sets his eyes on the money and decides to spend more time with him. They decide to go on a road trip and their destinations keep changing owing to Velayutham’s memory and Dhaya’s plan to loot. In this journey, they get to know each other and their lives take unexpected turns.

The first half takes time to establish how the connection between the two characters evolves. The first half moves at a slow pace only to shift gears with an arresting interval block. From then on, there is no looking back. The twists and turns keep coming, but in a measured pace instead of throwing in everything at once and overwhelm the audience. The story doesn’t dwell deep into the characters other than the two primary characters and there are some key plots left open. The film conveys a strong message which is seamlessly written into the storyline. Though  solution the movie draws in the end is a little flawed, the movie still holds your attention all along. 

The emotional scenes are not melodramatic and hit the right chord. Vadivelu shines in these scenes and brings out the under-utilised potential in him. There is nothing forcefully fit in the storyline, even Yuvan Shankar Raja’s placement of the remixed version of “Nethu oruthara oruthara paaththom” is seamlessly interwoven into the story. The camaraderie between FaFa and Vadivelu is evident in this song.

Vadivelu as Velayutham is brilliant and completely submits himself to the character. He sheds all his comical strengths though the opportunities are aplenty and strictly sticks to his character. Even there are occurrences when we want him to break out of his character and deliver a comical punch, but Vadivelu denies it and manages to pull off the unbelievable. FaFa is effortless in his portrayal of petty thief Dhayalan. 

Bottomline - A slow burn suspense thriller with a brilliant Vadivelu and an effortless FaFa outshining each other.

விட்டல் ராவின் "வண்ண முகங்கள்"

விட்டல் ராவின் "வண்ண முகங்கள்" நாடகத் தொழிலாளர்களின் வாழ்க்கையை பற்றிய நாவல். ஒரு நாடக கம்பெனியின் வீழ்ச்சியையும், அதை மீட்டெடுக்க முயற்சிக்கும் வாழ்வியல் இழந்த தொழிளாலர்களின் கதையையும் உண்மைக்கு நெருக்கமாக சித்தரிக்கிறது இந்நாவல். நாடக கம்பெனிகளுக்கிடையே நிலவும் போட்டியையும், மக்களை தங்கள் நாடகங்களுக்கு வரவழைக்க கையாளும் யுக்திகளையும் விட்டல் ராவ் விவரிக்கிறார்.   

நடிகர்கள், அரங்கம் அமைக்கும் பணியாளர்கள், ட்ராலி ஆப்பரேட்டர்கள், ஒப்பனையாளர்கள் ஆகியோரின் நிலையற்ற வாழ்வை, பொருளாதார நிலையை பிரதிபலிக்கிறது இந்நாவல். ஊர் ஊராய் அலையும் நாடக கம்பெனிக்காரர்கள் தங்கள் குழந்தைகளின் கல்வியை பற்றி கூட முடிவெடுக்க முடியாத சூழலில் இதர வேலைகளை தேட முற்படுகின்றனர். நாடக கம்பெனி முதலாளியாக கடனில் தத்தளிக்கும் நிலையிலும் நாடகங்களை விடாமல் இறுதி வரை பற்றிக்கொள்ளும் கிருஷ்ணப்பாவின் பிடிவாதம் ஒரு கலைஞன் தன் கலை மீது வைத்திருக்கும் பற்றை உணர்வுபூர்வமாக பேசுகிறது.

நாடக கம்பெனி நாடகம் நடத்த ஊரை தேர்ந்தெடுத்தல், நாடக மேடை அமைப்பு முறை, இடம்பெயர்ந்து செல்ல எடுக்கப்படும் நடவடிக்கைகள், பெனிஃபிட் ஷோ நடத்தும் முறை என பலவற்றை இந்நாவல் காட்சிப்படுத்தி நமக்கு நாடக உலகத்தையும், அதன் திரையின் பின்னால் இருக்கும் உழைப்பையும் அறிமுகப்படுத்துகிறது. 

நாடக நடிகர்களின் சினிமா கனவையும், வெள்ளித்திரையின் மோகத்தால் நலிவடையும் நாடக சபாக்களைப் பற்றிய ஆதங்கமும் நாவல் நெடுக ஒலிக்கிறது. சில சமயங்களில் நாடகக் குழுவிலிருக்கும் ஒரே ஒரு நபரின் எதிர்மறையான முடிவு மொத்த கம்பெனியின் மேல் உண்டாக்கும் தாக்கத்தை காட்சிப்படுத்தி எவ்வளவு நிச்சயமற்ற வாழ்வை நாடக சபாக்களில் பணிபுரிவோர் கொண்டுள்ளனர் என விவரிக்கிறார் விட்டல் ராவ்.

நாடக நடிகர்களின் மகிழ்ச்சியையும், காதலையும், கனவுகளையும், துயரங்களையும், அவர்கள் சந்திக்கும் துரோகங்களையும் பேசும் இந்நாவல் எங்குமே melodramatic ஆக மாறாமல் உள்ளதை உள்ளபடி பிரதிபலிக்கிறது.

கவிஞர் யுகபாரதியின் "பின்பாட்டு"

கவிஞர் யுகபாரதியின் "பின்பாட்டு" தமிழ் திரையிசை பாடல்கள் பற்றிய ஒரு கட்டுரை தொகுப்பு. திரையிசை பாடல்கள் காலப்போக்கில் அடைந்த மாறுதல்களையும், அந்த மாறுதல்களுக்கான காரணிகளையும் வரலாற்று தரவுகளுடன் எடுத்துக்காட்டுகிறார் கவிஞர். ஒரு பாடல் உருவாவதற்கு பின்னால் இருக்கும் உழைப்பையும், சிக்கல்களையும், வியாபார நோக்கில் நடக்கும் சமரசங்களையும், அதை தன்னிலையிலிருந்து எதிர்கொள்ளும் விதத்தையும் கவிஞர் தான் எழுதிய பாடல்களைச் சுட்டிக்காட்டி விவரிக்கிறார். 

பாடலாசிரியர்கள் பற்றியும், இசையமைப்பாளர்கள் பற்றியும், அவர்கள் உருவாக்கிய பாடல்கள் குறித்தும் பல சுவையான செய்திகள் இந்நூலில் கொட்டிக்கிடக்கின்றன. அந்தந்த காலக்கட்டத்தில் நிலவிய சமூக கட்டமைப்பு பாடல் வரிகளின் வழி தென்படும் எடுத்துக்காட்டுகள், தனிநபர் விருப்பு-வெறுப்புகள் வெளிப்படும் பாடல் வரிகள், சமகால அரசியல் சூழலின் நீட்சியாக அமைந்த பாடல்கள் என பல விவரங்களை இந்நூல் நமக்கு தருகிறது. ஆங்காங்கே விவரணைகள் சற்று நீளமாக இருப்பதும், ஒரே செய்தி மீண்டும் மீண்டும் விளக்கப்படுவதும் சிறிது சலிப்பை உண்டாக்குகிறது. 

திராவிட அரசியல் ஆளுமைகள் கலை இலக்கியங்களையும், திரையிசை பாடல்களையும், திரைப்படங்களையும் தங்கள் கொள்கை பரப்பும் கருவிகளாக பயன்படுத்தி வெற்றியும் கண்ட யுக்திகளை இந்நூல் விளக்குகிறது. நூல் நெடுக பாடகர்கள், பாடலாசிரியர்கள் மற்றும் இசையமைப்பாளர்கள் பற்றிய யுகபாரதியின் பாராட்டுகளிளும் சரி விமர்சனங்களிளும் சரி நேர்மை மட்டுமே தென்படுகிறது. "ஆகாசத்த நான் பாக்குறேன்" பாடல் முதலில் "ஆகாசத்த நான் பாக்கல" என தான் எழுதியிருந்ததாகவும், இயக்குனர் ராஜூ முருகன் தான் வரிகளை சற்று மாற்றினார் என்று யுகபாரதி குறிப்பிடுகிறார். அதை குறிப்பிட்டுவிட்டு "உண்மையில், பாக்கல என்றால் கழிவிரக்கமே வருகிறது. பார்க்கிறேன் என்னும்போதுதான் காதல் வெளிப்படுகிறது." என ஏற்புடன் கூறுவதே கவிஞரின் நேர்மை.

இந்நூலில் என்னை கவர்ந்த வரிகள் ---

"மேல் நோக்கி வளர்வதுதான் வளர்ச்சியென்று நம்பிக்கொண்டிருக்கிறோம். உண்மையில், கலையும் இலக்கியமும் கீழ்நோக்கிப் பரவ வேண்டும். அதாவது, கீழே இருக்கும் மக்களை நோக்கி. கீழே இருக்கும் வேர்களால்தான் மரங்கள் வளர்கின்றன என்கிற அடிப்படையைப் புரிந்துகொண்டால் வளர்ச்சி குறித்த நம்முடைய சிந்தனைகளில் மாறுதல் ஏற்படலாம்." 

“1st to Die” by James Patterson

James Patterson’s “1st to Die” is the first in his Women’s murder club series. Lindsay, a detective in pursuit of a serial killer brings together three other women - forensic expert, an amateur journalist and an assistant district attorney to solve the crime. Though they are from different fields and are aspiring to excel in their respective careers, they have one thing in common - a woman in a male dominated profession. As the ongoing procedural investigation is heading nowhere with their condescending, credit-stealing male bosses around, they decide to meet every now and then to crack open the case and identify the killer.

A series of double murders shock the city as honeymooners get killed soon after their wedding. The killer leaves behind explicit clues to keep the police on the run and is always one step ahead planning and plotting the most sickening nature of crimes. The killer proves elusive as the women search for the missing link between the killings that take place. The protagonist Lindsay, fighting her own battle with health issues is bent upon finding the killer and the motive behind the murders. 

James Patterson

The novel wastes no time and the solid premise catapults the novel into an intriguing suspense. The women’s murder club tracks down the most terrifying and unexpected killer half way through the novel only to stumble upon a shocking revelation that proves their judgement entirely wrong. Can they bounce back from this major setback? Until this point, the novel is brilliantly written with enough suspense to keep it going and enough twists that give a genuine thrill. The novel becomes a tad too predictable after the mid-point though it doesn’t get boring. It surprisingly keeps us engrossed until the very end.

The women getting together and bonding with each other is somewhat rushed. Due to this, the other primary female characters sans Lindsay’s are shallow. The logic takes a hit at a few places especially with the health condition of Lindsay after the midpoint. Despite these shortcomings, the novel still keeps us enthralled until the very end with convincing twists only to throw us off guard with an unnecessary epilogue. The twist in the epilogue is a big letdown in an otherwise brilliantly written novel. Highly recommended!

Agatha Christie’s “The Mysterious Affair at Styles”

Agatha Christie’s debut novel “The Mysterious Affair at Styles” is a murder mystery that introduces fictional detective Hercule Poirot, her very own Sherlock Holmes. A wealthy lady gets murdered in her manor at Styles and all evidence points to her husband Alfred. Was the murder premeditated or crime of passion? When there are more suspects within the household who could benefit out of the demise of Emily, was Albert the real murderer? 

The novel starts off as a template cozy murder mystery until Hercules Poirot arrives at the scene to investigate. The novel stands out in Agatha Christie’s brilliant staging of the crime scene and her intricate detailing of the evidence discovered at the crime scene. With the suspicion shifting from one member to another in the household, the novel develops into a slow burn whodunit with time, setting and atmosphere playing a pivotal role in finding the murderer. 

The detailing in the novel demands a close follow up of the happenings which might be confusing at times. But, the author makes an attempt to revisit and comprehend the ongoing investigation then and there, so that the readers don’t lose track. Though the novel progresses at a measured pace, there is enough drama to keep the readers engrossed.

A slow burn whodunit that stands out for the staging of the crime scene and the ensuing investigation! Highly recommended!

“The Inmate” by Freida McFadden

Freida McFadden’s “The Inmate” is a psychological thriller that revolves around Brooke Sullivan, a nurse practitioner appointed in the medical ward of a prison where she is forced to revisit her traumatic past when she encounters an inmate. The inmate Shane Nelson against whom Brooke testified in court is in prison for a series of murders involving their friends and school mates. When she meets Shane in prison after ten long years, she is forced to relive the one incident which she had had nightmares about over the past many years. But, was there something amiss in her testimony against Shane? Is Shane the real killer? 

The novel starts off with this interesting premise and travels back and forth in the timeline with non-linear narration. The twists keep coming every now and then, but the novel is tad too predictable for the most part. The novel solely rests on the mystery of that one incident which the author somehow manages to keep it under wraps until the very end. But, the unravelling of mystery is not set up in stages. The twist at the end throws us off guard but doesn’t settle well mainly because there is no strong backstory or establishment anywhere in the novel to justify it. 

With a weak protagonist who is dumb more than naive, a wafer thin suspense and a force fitted climax, this novel doesn’t hit the right chord! 

"சுபா"வின் "இரவோடு இரவாக"

எழுத்தாளர்கள் சுரேஷ்-பாலகிருஷ்ணன் இருவரும் "சுபா" எனும் புனைப்பெயரில் நாவல்களும், திரைப்பட திரைக்கதை மற்றும் வசனங்களும் எழுதியுள்ளனர். அயன், கோ, தனி ஒருவன் போன்ற ஹிட் திரைப்படங்களில் பணியாற்றியுள்ளனர். 

இவர்களது "இரவோடு இரவாக" ஒரு serial murder mystery ஆக ஆரம்பிக்கிறது. கிழக்கு கடற்கரை சாலையில் இளம்பெண்கள் அடுத்தடுத்து கொடூரமான முறையில் கொல்லப்படுகின்றனர். இவர்கள் சமீபத்தில் தான் காதலிக்க ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள். கொல்லப்பட்ட பெண்கள் அனைவரின் தந்தையும் அரசு அதிகாரியாகவோ, மந்திரியாகவோ இருக்கின்றனர். இந்த தொடர் கொலைகளில் ஒரு pattern and signature இருப்பதால் போலீஸ் ஒரு serial killer-ஐ தேடுகின்றனர்.

 

சுபாவின் detective duo நரேந்திரன் - வைஜயந்தி இந்த investigation-ல் involve ஆகும் சூழல் ஏற்படுகிறது. இவர்கள் தேடுவது ஒரு psycho கொலைகாரனா? அடுத்த கொலை நிகழும் முன் அவனது mask அவிழுமா? இப்படி ஒரு template serial murder mystery ஆக இந்நாவல் நகர்ந்தும், அதன் treatment-ல் பரபரப்புக்கு பஞ்சமில்லை. ஆங்காங்கே சில twists திணிக்கப்பட்டிருந்தாலும், வேகம் குறையாமல் கதை நகர்கிறது. 

Pre-climaxல் கதையின் ஓட்டத்தை வைத்து வலுவான backstory இல்லாத சாதாரண mystery நாவலென brand செய்வதற்குள் climaxல் வரும் எதிர்பாராத convincing twist நாவலை காப்பாற்றுகிறது. Cheesy scenes-ஐ தவிர்த்து ஒரு good mystery novel.