கவிஞர் யுகபாரதியின் "வாலிப வார்த்தைகள்"

கவிஞர் வாலியுடனான முதல் சந்திப்பில் துவங்கி, அவருடன் பயணித்த அனுபவங்களையும், அவருடனான உரையாடல்களையும் இந்நூலில் பதிவிடுகிறார் யுகபாரதி. கவிஞர் வாலியின் நம்பிக்கை, இயல்பு, சுயமரியாதை என பலவற்றையும் இந்நூல் பேசுகிறது. வாலி அவர்கள் பாடல் வரிகள் எழுதும் வேகத்தையும், எப்பொழுதும் trend-ல் இருக்கும் அவரது அசாத்திய கற்பனைகளையும் பல இடங்களில் விவரிக்கிறார் யுகபாரதி.

சமரசமில்லாமல் சினிமா உலகம் இயங்காது என்பதை புரிந்துகொண்ட கவிஞர் வாலி அதை செய்ய தயங்கியதில்லை, ஆனால் அதே சமயம் சுயமரியாதையை என்றும் விட்டுக்கொடுத்ததில்லை என்று பல தருணங்களை சுட்டிக்காட்டி பேசுகிறது இந்நூல். அரசியல் தலைவர்களிடம் கவிஞருக்கு இருந்த தோழமை, மாற்றுக் கருத்துக்கும் மாற்றுச் சிந்தனைக்கும் அவர் கொடுத்த மதிப்பு, சினிமா துறையில் இருக்கும் sentiment மற்றும் மூடநம்பிக்கைகளில் ஈடுபாடு இல்லாமல் இருந்தும் அவர் அவற்றை மற்றவர்களுக்காக சகித்து கொண்டது  போன்றவற்றை வாசிக்கும் போது அவரது democratic approach புரிகிறது. 

கவிஞரின் பாடல் வரிகளை பற்றிய வர்ணணை இந்த நூலில் குறைவாக இருப்பது ஏமாற்றமே. யுகபாரதியின் "இசை அல்லது இளையராஜா" நூலில் இருந்த இளையராஜாவின் இசையை பற்றிய வர்ணணை போல இங்கு இடம்பெறவில்லை. அது இந்நூலின் நோக்கமாக இல்லாமலும் இருக்கலாம், ஆனால் அந்த எதிர்பார்ப்பினால் தானோ இந்நூல் நிறைவான வாசிப்பாக இல்லை.

“The Boys from Biloxi” by John Grisham

John Grisham’s “The Boys from Biloxi” is a riveting saga of friendship, betrayal, rivalry and justice that is set in world of crime. The novel is set in Biloxi, a happening city with pubs, casinos, gambling, prostitution and its connection with organized crime. 

Hugh Malco and Keith Rudy, two childhood friends who were once inseparable, part ways to follow the legacy of their fathers. Lance Malco, Hugh’s father makes money from vice whereas Jesse Rudy, Keith’s father is on the other side of the law as a honest lawyer turned district attorney. Over time, both families are often pitted against each other. With Keith and Hugh on the opposite sides of the law, how far will each one take things against the other?

The strength of the novel is the characterisation and attention to detail in staging a city of vice and violence. Despite the overwhelming list of characters, all the primary characters and protagonists have clear character arcs and get the much needed closure. In the first few parts,  there is everything happening in the novel - gambling, gang wars, murder, heist, drug trafficking, courtroom drama and at times the backstory and subplots diverge too much. However, the novel settles down as a tale of revenge at the later stage.

Though there are moments of brilliance in the courtroom showdown, most of the action happens outside the courtroom. The great detailing of the process of jury selection, choice of attire for the defendants, strategies employed inside the courtroom by the lawyers and jury tampering is John Grisham playing to his strengths. 

The novel is not a compelling page turner, but the staging and showcase of events makes it worth reading. The novel also touches upon the debate on death penalty but doesn’t make it preachy. The massive twist towards the end is a brave piece of writing.

The Boys from Biloxi has just enough to keep the readers engrossed!

Na. Muthukumar birth anniversary 2024

Remembering Na.Muthukumar on his birth anniversary. The lyricist who captured the day-to-day moments that are often overlooked, the people who we pass by and nature with unimaginable metaphors on-screen in a language that is simple yet impactful. 

"""எத்தனை கோடி கண்ணீர் மண்மீது விழுந்திருக்கும், அத்தனை கண்ட பின்னும் பூமி இங்கு பூப்பூக்கும்..."""

"""கதை பேசிக்கொண்டே வா காற்றோடு போவோம், உரையாடல் தீர்ந்தால் உன் மௌனங்கள் போதும்..."""

"""பங்க் அடிச்சி திரிஞ்சிக்குவோமே

கடைசியில படிச்சுக்குவோமே

சன் ரைஸ பார்த்ததில்லை

கண்ணின்மணி

எங்களுக்கு ஏர்லி மார்னிங் பத்து மணி

லைட் ஹவுசு உயரத்தையும்

எங்க லவ் லெட்டர் தாண்டும்

பரிச்சையில பதில் எழுத

பாதி பேப்பர்ல நொண்டும்

சுட்டாதான் நெருப்பு

பட்டாதான் பொறுப்பு"""

"""வட்டம் போட்டு நீ வாழ்வதற்கு வாழ்க்கை என்ன கணிதமா? எல்லை தாண்டி நீ ஆடிப்பாடு எதுவும் இல்லை புனிதமா..."""

"""கல்லறை மீது தான் பூத்தப் பூக்கள் என்றுதான் வண்ணத்துப்பூச்சிகள் பார்த்திடுமா?"""

“””கடல் தாண்டும் பறவைக்கெல்லாம் இளைப்பாற மரங்கள் இல்லை, கலங்காமலே கண்டம் தாண்டுமே...

காட்டிலுள்ள மரங்களுக்கெல்லாம் தண்ணீர் ஊற்ற ஆளேயில்லை, தன்னைக் காக்கவே தானாய் வளருமே..."""

அறிஞர் அண்ணாவின் "நீதிதேவன் மயக்கம்"

அறிஞர் அண்ணாவின் நாடகங்களில் ஒன்றான "நீதிதேவன் மயக்கம்" இராமாயண காவியத்தில் "இராவணன் ஒரு இரக்கமற்ற அரக்கன்" என்ற கம்பரின் தீர்ப்பை சீராய்வு செய்ய கடவுள் நீதிதேவனுக்கு கட்டளையிடுவதாக ஆரம்பமாகிறது. இந்த கற்பனைக் களத்தில் பயணிக்கும் இந்த நாடகம் திராவிட இயக்கத்தின் கருத்தியலை மிக நுட்பமாக பேசுகிறது. 

நீதிதேவனின் அறமன்றத்தில் இராவணன் தன் தரப்பு வாதத்தை தானே எடுத்துரைக்கிறான். இராமாயணத்தின் கதை மாந்தர்கள் இரக்கமற்ற முறையில் நடந்துகொள்ளும் தருணங்களை விவரிக்கிறான். கம்பரின் தீர்ப்பில் இருக்கும் பாரபட்சத்தையும், இராமாயணம் உயர்த்திப்பிடிக்கும் பாகுபாட்டையும் உள்ளது உள்ளபடி சுட்டிக்காட்டுகிறான். பெரிய புராணத்தில் வரும் சிறுதொண்டர் கதையிலும், கோட்புலி நாயனார் கதையிலும் நடக்கும் கொடூரச் சம்பவங்களை விவரித்து கடவுள் மற்றும் ரிஷிகளின் இரக்கமற்ற செயல்களை எடுத்துக்காட்டி வாதிடுகிறான். மறுமுனையில் கம்பரிடம் இருந்து வரும் எதிர் வாதங்களுக்கும் தக்க பதிலளிக்கிறான். 

பூலோகத்திலும், மேலோகத்திலும் நடக்கும் இரக்கமற்ற செயல்களில் இரண்டு உலகங்களின் மனிதர்கள், ரிஷிகள், காப்பியக் கதைமாந்தர்கள், கடவுள்கள் ஆகியோரின் பங்கை எடுத்துக்காட்டும் இராவணின் வாதத்தைக் கேட்டு நீதிதேவன் மயங்கி விழுவதாக நாடகம் முடிவடைகிறது. இந்நாடகத்தில் வரும் வசனங்களும், காட்சிகளும் புராணக் கதைகளை நம் கண்முன் நிறுத்துகின்றன. ஆங்காங்கே வரும் சில வசனங்கள் திரும்பத் திரும்ப இடம்பெறுவதால் காடசியின் ஓட்டத்தில் தொய்வு ஏற்படுகிறது. 

அறிஞர் அண்ணாவின் அரசியலை பேசும் நாடகம் இது. இந்திய அரசியலில் இராமாயணம் மற்றும் ஆரியத்தின் தாக்கம் இன்றளவும் இருக்கும் பட்சத்தில், இராவணன் தனது பக்க நியாயத்தை வாதிடுவதாக காட்சி அமைத்தது அண்ணாவின் இயக்கம் ஆரியத்திற்கு நேரெதிராக முன்வைக்கும் கருத்தியலின் அடையாள அரசியல். இராவணனை நாயகனாக அடையாளப்படுத்தும் யுக்தி “anarchism” பேசும் பல அறிஞர்கள் கையாண்ட யுக்தி. அதன் வழி புராணங்களும், காப்பியங்களும் கட்டமைக்கும் தூய்மை எனும் பிம்பத்தை பல இடங்களில் உடைத்தெரிகிறது இந்நாடகம்.

"My Childhood" by Maxim Gorky

Maxim Gorky's "My Childhood", his autobiography is a painful recollection of his childhood that was strewn with poverty, loneliness, abuse and maternal deprivation. His young father dies of cholera and his mother has a miscarriage on the same day. Though he is unable to comprehend the happenings around him, he is engulfed by a profound sorrow. He ends up in his grandfather's house along with his mother after his father's death. His grandfather, a self-made man runs a dye workshop at his home. His grandfather often flogs him for his acts of mischief with a strange belief that it is for his good. 

When Gorky lives with his grandparents, he comes across a variety of people and his autobiography puts forth before us their characters without judging their actions on the basis of morality. He comes across the workers in the dye workshop who are subjected to oppression for long, his two warring uncles who fight to extract money from his grandfather, the kids in the neighbouring house who are restricted to mingle with others but end up listening to Gorky's recital of his grandmother's stories, a bunch of mischievous kids with whom he steals wood for a living and many others. His autobiography respects everyone's decisions including his mother's when she decides to remarry and at the same time conveys the pain and suffering he endures in due course. 

Gorky's relationship with his grandmother is special and it provided the much needed emotional support which he yearned for. Gorky, as a writer would have grown listening to the stories from his grandmother. The contrasting religious beliefs and worshipping ways of his grandmother and grandfather made him pick his grandmother's "God" ahead of his grandfather's during his childhood. But, his independent intellect made him choose atheism at a later stage. 

Despite the physical abuse, emotional unavailability of his mother, his situation during his family's descent into poverty being a depressing narrative to hear, this autobiography of his reiterates how life instills hope in the form of people around us and promises a better and more humane future.

 

This book is an intimate portrait of Gorky's painful childhood in a dysfunctional family that instills in one the confidence to face upto the truth. 

“The Incredible Life of Savitribhai Phule - The Fearless Reformer” by Swati Sengupta

It was a time when women in India were confined to the households by virtue of inveterate age old beliefs. It was a time when the caste system deep rooted in the society purposefully denied education to women and lower castes. It was a time when any change to the so called “order” that the caste system dictates was regarded an impending danger to the society. The regressive state of the society imposed practices of child marriage, sati, enforced widowhood, all of which were mere attempts to curtail the freedom of women and establish the unjust social order. Being a woman from a lower caste meant she had to endure double the oppression - caste based and gender based. 

A 9-year old girl who dreamt of going to school was facing the situation of getting married to an unknown 13-year old boy. From this stage where she had to succumb to the societal shackles to a stage where she was instrumental in shattering the societal shackles not just for her but for generations to come, Savitribhai Phule’s journey is a testament to her determination, bravery and resilience. 

“The incredible life of Savitribhai Phule - the fearless reformer” by Swati Sengupta is a concise biography of Savitribhai that covers all key events in her life chronologically from her marriage to death. Savitribhai was born in 1831 into a Dalit family at Naigaon, a village in Maharashtra. Savitribhai who was getting married to Jyotirao at the age of nine thought that was the end of her dream to learn. On the contrary, little did she know that she was about to be the pioneer of feminist movement in India and the first ever woman teacher of India.

Jyotirao, who had experienced a denial of education after being humiliated by higher caste students at school understood Savitribhai’s pain and her wish to learn. He taught her to read and write. Savitribhai, determined to change the pitiful state of women in India decided to impart education to women in her neighbourhood. She attended teacher training to ensure she was equipped to impart knowledge to the underprivileged girls. 

When Savitribhai was 17, she and Jyotirao decided to start a school for girls. In 1848, they started the first school for girls in India at Bhidaweda, a locality in Pune. Her attempt to educate women was a direct opposition to what was happening in the society.

On her way to school, loud, jeering voices came to her from all sides. She was targeted with incessant violence and the crowd used to pelt stones at her. People used to fling dung at her cursing her of ruining the purity of the society. However, she was undeterred and continued to follow her path to liberate women from the patriarchy and the shackles of caste. Savitribai once stated, “As I do the sacred task of teaching my fellow sisters, the stones or cow dung that you throw seem like flowers to me. May God bless you!”. Such was her resilience and her refusal to conform. 

Savitribhai did not limit herself to educating women to free them from the patriarchy they had been subjugated to. She voiced out against social ostracisation of widows and organised a barber’s strike against shaving the hair of widowed women in 1860. Widowed mothers who were often sexually exploited, killed off newborns and committed suicide. Savitribhai started a home for widowed mothers and children born out of wedlock.

“Satyashodhak Samaj” started by Savitribhai and Jyotirao focused on the fight for social equality of the marginalised and women. The organization also promoted Satyashodhak marriage - a marriage that rejected dowries, happened without following any customs and respected both the bride and groom equally. 

Savitribhai died at the age of 66 succumbing to bubonic plague after being at the forefront of providing rehab and medical facilities to patients who were affected with the same disease.

Savitribhai Phule is a revolutionary who stood against all odds for the betterment of the society. She took the unchartered paths that no one else had dared to take before.

“Rock Paper Scissors” by Alice Feeney

Alice Feeney’s “Rock Paper Scissors” is a psychological thriller set in an eerie chapel that is cut off from the city. A couple in a desperate attempt to save their marriage and patch things up plan a weekend getaway to a secluded place which the wife won in a Christmas raffle. On their arrival, they experience mysterious happenings in and around the chapel that are paranormal in nature. Is there a rational explanation to what they experience? Were they lured in to visit this chapel? What is it that is planned for them?

Adam, a screenwriter who suffers from face blindness and his wife Amelia arrive at the chapel to give a try at renewing their relationship. With secrets at stake which they have hidden from each other and their past catching up with them, they realise that their stay at the chapel is life threatening.

Alice Feeney

The first half of the novel is slow paced with the happenings restricted to a closed atmosphere. The letters written by the wife secretly on each anniversary and hidden from her husband serve  as a nonlinear narrative to the story. Though this narrative occasionally gives the high points, the novel tests your patience for an impending twist which takes long to show up. But, the author drops a banger of a twist after the first half and from then on, there is no looking back. 

The novel is filled with quotes that are superficial and often distracting. There are few knots that are put up early on and left unattended when the story unravels at the end. 

A novel surviving on a sole twist which is genuinely surprising, but one has to sit through a snail paced narration in the first half to experience it.